اگر قصد لاغری دارید حتما بخوانید
در این مقاله سعی کردم مسیر رسیدن به تناسب اندام را برای شما عزیزان ترسیم کنم. مطمئنم از مطالعه آن لذت میبرید.از آنجا که چاقی ،بعنوان مادر بیماریها معرفی شده ، درمان آن بسیار حایز اهمیت است.بسیاری از بیماریهای مزمن با چاقی آغاز میشوند ، نظیر کبدچرب، دیابت، فشارخون، بیماریهای قلبی و …..
با افزایش سن و داشتن اضافه وزن در مدت طولانی ، افراد با شکایت پادرد، زانودرد، کمر درد و…. مراجعه میکنند و به مرحله ای رسیده اند که تنها هدفشان از درمان چاقی ، تسکین همین دردهای مزمن و طاقت فرسا است.در اینجا یادآور میشوم که هر یک کیلو اضافه وزن ، 4 کیلوگرم باراضافی روی کمر و زانوها وارد میکند ، پس در فردی که برای مثال 20 کیلوگرم اضافه وزن دارد ، 80 کیلوگرم باراضافی روی کمر و زانوها وارد میشود.
برای درمان چاقی نیاز به تغییر سبک زندگی داریم که با آموزش اصول تغذیه سالم و جایگزین کردن انتخابهای غذایی نادرست با انتخابهای سالم امکان پذیر است.از آنجا که افراد سالها با عادتهای اشتباه غذایی زندگی کردند ، به یکباره نمیشود تغییر سبک زندگی را با تمام پارامترهای مدنظرمان شروع کنیم ، بلکه نیاز است که به افراد فرصت بدهیم تا در طول زمان آرام آرام تغییرات مثبت داشته باشند.برای حرکت به سمت تغییرات مثبت و داشتن تغذیه سالم همراه تحرک ، افراد نیاز به یک حامی دارند که در طول مسیر کاهش وزن در کنارشان باشد ، به آنها آموزش دهد، هدفهای کوتاه مدت برایشان تعریف کند ، در طول مسیر آنها را تشویق کند و یا در مقابل عملکرد ضعیفشان به آنها انگیزه دوباره دهد.
افرادیکه به مطب تغذیه مراجعه میکنند 2 دسته اند :
1-معمولا افراد با اضافه وزن بالا (بالای 15 کیلوگرم ) که عجله زیاد برای کاهش وزن دارند و خواهان دریافت رژیمهای سخت در ابتدای مسیر هستند.اتفاقا به تجربه ثابت شده ، این افراد از پشتکار کمی برخوردارند و فقط انگیزه زیاد برای شروع سخت دارند.
و در ادامه معمولا جا میزنند چون به یکباره میخواهند از عادات بسیار غلط غذایی به سبک های تغذیه سالم ولی بسیار محدود و خاص (نظیر رژیم کتوژنیک و فستینگ )تغییر کنند.
آنها در جلسه مشاوره بسیار جوزده و با انگیزه رفتار میکنند ولی به محض رعایت 1 تا 2 روز، ازادامه ی انجام رژیم منصرف میشوند.
برای این افراد فقط عدد وزن مهم است و ظاهر بهتر، اینکه در کاهش وزن عضله از دست بدهند برایشان اهمیتی ندارد، اینکه تغذیه سالم را یادبگیرند برایشان بی اهمیت است ، فقط دوست دارند لاغر شوند و معمولا اهل زحمت زیاد دادن به خود نیستند.
اینکه از سبزیجات تازه در کنار غذایشان استفاده کنند برایشان سخت است، طبخ غذای رژیمی را دوست ندارند ، از گروه وسیعی از سبزیجات و منابع پروتیین خوششان نمی آید (نظیر کدو، بامیه، ماهی و شیر ) .معمولا تمایل به تهیه غذا از بیرون و استفاده از کنسرو دارند؛ سرخ کردنی ها در وعده غذایی شان زیاد است ، ساعات خواب مشخصی ندارند ولی اکثرا شبها تا دیروقت بیدارند و صبحها تاظهر میخوابند.
اکثرا وعده صبحانه راحذف میکنند و سپس در محل کار کیک و آبمیوه میخورند که منبع قندساده است و منجر به چاقی میشود.
یااینکه تاظهر خوابند و وعده صبحانه با نهار یکی میشود، آن هم وعده باقیمانده از شام دیشب که به عنوان نهار میل میکنند.
روز این افراد از ظهر شروع میشود ، تا کمی سرحال شوند تا عصر طول می کشد و از بعداز ظهر تا پاسی از شب دنبال تنقلات هستند.
حوصله درست کردن سالاد یا پاک کردن سبزی ندارند ، عاشق تنقلات ناسالم مثل چیپس ، پفک و تخمه بصورت روزانه هستند.
معمولا قهوه ترکیبی یا نسکافه زیاد میخورند غافل از اینکه بیش از 3 فنجان در روز بدلیل کافئین بالا مضر است.در کنارش هم شیرینی جات یا شکلات زیاد میخورند که معمولا متوجه حجم مصرفی نیستند.
در مقابل از مصرف شیر بدشان می آید یا آنقدر نخوردند که بدلیل کمبود لاکتاز علائم گوارشی میگیرند.
گاهی ماست میخورند آنهم از نوع پرچرب!
انواع کولا و نوشابه جایگاه ویژه ای برایشان دارد و ترک آن بسیار سخت است.
ولی مشکل اصلی این گروه نداشتن چهارچوب برای انتخابهای ناسالم است. یعنی اینها باید هر روز نوشابه یا …. مصرف کنند و نمیتوانند تعادلی بین انتخابهای سالم با ناسالمشان برقرار کنند.
چون سنگین هستند اغلب یکجا نشینند و تحرک بسیار برایشان سخت است.
بیشتر وقت خود را پای تلوزیون یا پشت لپ تاب میگذرانند و تفریح سالم بلد نیستند.
2-در مقابل افرادی هستند که عجله زیادی برای کاهش وزن ندارند ، این افراد خواهان کاهش وزن اصولی هستند. بسیار به یادگیری نکات تغذیه رغبت نشان میدهند ، برنامه غذایی روزانه برای خودشان مشخص میکنند ، تلاش میکنند طبق رژیم توصیه شده پیش بروند.
زندگی این افراد نظم قابل قبولی دارد ، از ساعتهای روزشان به خوبی استفاده میکنند ، میدانند که برای لاغر شدن باید برنامه ریزی و تلاش کنند و با گرسنگی کشیدن زیاد ، لاغری اتفاق نمی افتد.
این افراد تحرک روزانه را در برنامه شان قرار میدهند ، با تمام محدودیتهای زمانی و کاری شان بدنبال راه حل برای اجرای 100 در 100 برنامه رژیمی شان هستند.
اما افراد گروه اول بیشتر بدنبال بهانه یا مقصر برای انجام ندادن نکات رژیم هستند.
اتفاقا در بررسی نتیجه ، افراد گروه دوم در رعایت رژیم موفق بودند ، به وزن ایده آل خود رسیده اند و رژیم تثبیت وزن دریافت کرده اند. چون این افراد برای لاغر شدن زحمت کشیده اند ، بسیار حواسشان به رعایت نکات هست و دیگر آدم پر اشتباه سابق نیستند.
اما گروه اول چندین بار با شکست در رعایت رژیم مواجه شدند ، یا بعلت عدم اصلاح سبک زندگی ، نتوانستند وزن از دست داده را حفظ کنند .
به ناچار این گروه بعلت عوارض زیادی که چاقی برایشان بخصوص بعد از دهه چهارم زندگی ایجاد میکند ، مجبور به انجام عملهای تهاجمی درمان چاقی نظیر اسلیو و بای پس میشوند.
اما چون آموزشی برای اصلاح سبک زندگی و عادتهای غذایی ندیده اند ، بعد از چند سال دوباره وزن اضافه میکنند. ولی این بار بخاطر حجم زیاد عضله ای که بعد از عمل از دست داده اند ، به یک فرد چاق با ظاهر پوست شل و آویزان تبدیل میشوند که البته بدلیل حجم ناکافی جذب پروتیین بعد از عمل ، معمولا دچار ریزش موی گسترده و شلی پوست صورت هم شده است.
باید به این افراد بگویم راه تناسب اندام و حفظ آن از اصلاح عادتهای غذایی و داشتن تغذیه سالم میگذرد و هیچ راه میانبری وجود ندارد.
اتفاقا وقتی هدفهای کوچکمان را دونه دونه تیک میزنیم و قدم قدم به سلامتی بیشتر نزدیک میشویم ، از دیدن خودمان در آیینه حس بهتری داریم ، خودمان رابیشتر دوست داریم ، مهارتهای ارتباطی مان بدلیل بالارفتن اعتماد بنفس بهتر میشود. دوستان بیشتری پیدا میکنیم . حس و حال خوب به خودمان و اطرافیانمان منتقل میکنیم.
تحرک روزانه ما میزان ترشح سروتونین را در مغز بالا میبرد و این خود شروع حس خوب در روحیه ماست. احساس عزت نفس و ارزشمندی میکنیم و برای بهتر شدنمان تلاش میکنیم.
از آنجا که عادتهای غذایی والدین به فرزندانشان منتقل میشود ، پایه گذاری عادتهای مناسب غذایی میتواند تضمین کننده سلامت در نسل بعد ما باشد.
چه بسیار پدر و مادرهایی که برای درمان چاقی کودکشان به مطب مراجعه کردند و خودشان حداقل 20 کیلو اضافه وزن داشتند.
وقتی با کودکان چاق مصاحبه میکنم و یادآمد غذایی شان رامیگیرم ، بسیاری جاها والدین مقصرند.
برای مثال کودک 7 ساله که بدون صبحانه مدرسه میرود چون مادرش در خواب است و کسی برای او صبحانه آماده نکرده است.
یا تنقلات پرکالری (نظیر ذرت مکزیکی با حجم بالای سس و پنیر) که در بیرون فروخته میشود و والدین قبل از کودکانشان اشتیاق برای خوردن آن دارند. یا بعضا بجای وعده شام این تنقلات پرکالری را به کودک میدهند تا از زحمت آماده کردن شام سالم را بخود ندهند.
باز هم این نکته را یادآور میشوم که خانواده و بخصوص مادر کانون آموزش عادتهای غذایی سالم است.
اگر مادر از ماده غذایی (برای مثال ماهی یا کرفس ) خوشش نیاید ، کودکام ناخودآگاه به آن ماده غذایی بی میل میشوند و این عادت را با خود به بزرگسالی میبرند.
اگر مادر برای راحتی کار خود دائما از غذاهای نیمه فرآوری شده (نظیر ناگت ، کنسرو ، نودل و … ) استفاده کند ، ذائقه سالم را از کودکانش میگیرد و برای همیشه انتخابهای کودکان انتخابهای ناسالم خواهد بود.
برای داشتن تغذیه سالم میتوانید در آخر هفته سبزیجات را شسته و خرد کنید و در ظروف پلاستیکی در یخچال نگهداری کنید.
بجای سرخ کردن از تفت دادن استفاده کنید و موادغذایی سرخ شده را در فریزر نگهداری نکنید.
منبع پروتیین (حیوانی یا گیاهی ) در هروعده داشته باشید و پروتیین کافی دریافت کنید.
هیچ وعده و میان وعده ای را حذف نکنید و برنامه مشخص برای خواب کافی داشته باشید.
از لبنیات کم چرب بعنوان منبع کلسیم بطور روزانه استفاده کنید و از مصرف لبنیات محلی خودداری کنید.
برچسب های غذایی محصولات را مطالعه کنید و نسبت به میزان قند و چربی آنها حساس باشید.
وعده شام را سبک میل کنید و حداقل 2 ساعت با خوابتان فاصله دهید.
تنوع را در مصرف گروهای غذایی و موادغذایی مختلف رعایت کنید و رژیمهایی که گروهای انتخابی محدودی دارند نگیرید.
حداقل هفته ای 90 دقیقه پیاده روی کنید و روزانه 8 لیوان آب بنوشید.